نگه داری و تغذیه در طوطی سانان

تغذیه طوطی

اندازه عروس هلندی تا حداکثر30 سانتی می رسد. طول عمر آن حدود 30 سال است و اگر در شرایط مناسبی زندگی کند این عدد به بیشاز 30 نیز خواهد رسید.بسیار اجتماعی بوده و از بودن در کنار انسان ها لذت می برد. هوش نسبتا زیادی دارد و میتواند دستورات ساده را بیاموزد.اصالت این پرنده به استرالیا برمی گردد.

عروس هلندی نر حدالکثر تا 14 سالگی و ماده تا 8 سالگی قادر به تولید مثل می باشد.

سگ ها و گربه ها شکارچیان پرنده ها هستند و صدای آن ها سبب ترس در پرندگان می شود. هیچگاه پرندگان را در داخل منزل با سگ و گربه تنها نگذارید و در هنگام حضور آن ها در قفس را باز نکنید.

عروس هلندی باید 10 ساعت در شبانه روز بخوابد.

توصیه می شود 40 دقیقه تا یک ساعت با پرنده خود وقت بگذرانید. در صورت تنها ماندن یا عدم توجه ممکن است پرنده به اختلالات رفتاری دچار شود.

مواد غذایی ممنوع برای پرندگان:

شکلات و کاکائو، آووکادو، کافئین، انگور، هسته میوه ها لبنیات، سیر و پیاز، نمک و مواد حاوی نمک، قارچ، ریواس، کرفس، تنباکو، لوبیای خام، جوز هندی.

آووکادو حاوی سم پرسین است و باعث خفگی، حمله قلبی ومرگ می شود.

هسته میوه ها مانند دانه سیب، هسته هلو، هسته آلو، هسته گیلاس و… دارای مقادیری از سیانور یا اسید سیانیدریک هستند و سبب ایجاد مسمومیت در پرنده ها می شوند. زمانی که میوه در اختیار پرنده قرار می دهید حتما هسته آن را خارج نمایید.

مصرف سیر یا پیاز سبب از بین رفتن گلبول های قرمز خون می شود.

مواد غذایی دارای نمک سبب ایجاد عطش، کمبود آب و افزایش دفع ادرار در پرنده ها می شوند.

گیه تازه یا خشک شده تنباکو دارای نیکوتین است و می تواند از راه پوست یا تنفس وارد بدن پرنده شود. این ماده سبب بروز اسهال، تهوع و تشنج می شود.

لوبیای خام با متابولیسم پروتئین و هموگلوبین در بدن پرنده تداخل ایجاد می کند.

جوز هندی حاوی یک نوع مخدر است و سبب سرگیجه، تهوع و استفراغ می شود.

در حالت اسارت باید غذاهایی که به پرنده خود می دهید متنوع باشد تا بتواند نیاز های روزانه اش را تامین نماید. غذا را بهمیزان کم و به صورت روزانه در اختیار پرنده قرار دهید تا هم تازه باشد و هم در مواقع تغییر اشتها (علائم اولیه بسیاری از بیماری ها) به سرعت متوجه موضوع شوید. غذای طوطی سانان باید تنوعی از دانه های روغنی، غلات، میوه و سبزیجات باشد.

دانه ها شامل: ارزن، ذرت، شاهدانه، میوه کاج، تخم آفتابگردان، جو یا گندم نیم کوب (می توانید 24 ساعت در آب بخیسانید تا جوانه بزند و ارزش غذاییش افزایش پیدا  کند. دانه های خیسانده شده؛ پروتئین و ویتامین بیشتری دارند و نرم تر هستند).

دانه ها باید تمیز، بدون آثار کپک، فضله موش و خاک باشند.

دانه کاج داخل میوه های درخت کاج وجود دارد. خارج کردن آن توسط پرنده علاوه بر ارزش غذایی جنبه سرگرمی هم دارد. میوه کاج را بهتر است شسته، خشک کنید و سپس در اختیار پرنده قرار دهید.

ذرت بسیار مفید است. برای پرندگان بزرگ تر می توانید به صورت خشک در اختیارشان قرار دهید. طوطی سانان کوچک تر باید از دانه های ذرت کوچکتر پخته و بدون نمک استفاده نمایند.

سبزیجات و میوه جات شامل: چغندر قند(ریشه وبرگ)، گیاه قاصدک، هویج (دو تا سه بار در هفته؛ به حفظ رنگدانه پرها بسیار کمک می کند)، سیب، انگور، سیب، نارنگی، پرتغال، میوه های تابستانی (به میزان کم و سه بار در هفته).

تمام میوه جات و سبزیجات باید پیش از مصرف شسته شوند.

تخم مرغ: مصرف زرده تخم مرغ یک بار درهفته و به میزان کم به تامین ویتامین D وA کمک فراوانی می کند.

کف دریا: انواع طبیعی آن از استخوان ماهی مرکب تهیه شده و حاوی کلسیم است. پرندگان باخوردن آن هم کلسیم مورد نیاز خود را تامین می کنند و هم به ساییده شدن منقارشان کمک می کند.

انواع مصنوعی حاوی ویتامین و مواد معدنی نیز می باشد.

پرنده ها به خصوص طوطی سانان کنجکاو هستند ولی در عین حال از وارد شده جسم جدید به داخل قفس می ترسند. پیش از وارد کردن هر جسم جدیدی به داخل قفس اعم از اسباب بازی، کف دریا و … باید آن را چند روزی در معرض دید پرنده قرار دهید سپس آن را بیرون قفس و چسبیده به آن قرار دهید. هنگامی که پرنده نسبت به آن کنجکاو شد، زمان آن رسیده که شیء مورد نطر را در داخل قفس قرار دهید.

معده پرندگان دو بخش دارد: پیش معده و سنگدان. به نظر می رسد طوطی سانان سنگریزه نمی خورند ولی داخل سنگدان آن ها مقداری سنگریزه وجود دارد. توصیه می شود گوشه قفس پرنده همواره مقداری سنگریزه شسته شده یا صدف خورد شده قرار دهید.

ویتامین AD: کمبود این ویتامین ها سبب سینوزیت، پوکی و نرمی استخوان می شود. مصرف بیش از اندازه نیز خطر مسمومیت را به همراه دارد. برای نحوه استفاده حتما با دامپزشک خود مشورت نمایید.

حمام کردن: پرندگان به حمام کردن علاقه دارند و از آن لذت می برند. بدین منظور با یک اسپری می توانید آب ولرم را با زاویه ای به سمت بالا بر روی پرنده اسپری نمایید به طوری که آببا فشار با آن برخورد نکند. لازم نیست پرنده کاملا خیس شود. پس از هر بار اسپری صبر کنید تا پرنده با نوک خودش را تمیز کند. دفعات حمام کردن در فصول گرم سال دو هفته یک بار و در فصول سرد ماهی یک بار توصیه شده است. پس از اتمام کار به پرنده اجازه دهید تتا خود را خشک کند. نباید آن را جلوی شوفاژ یا در معرض باد کولر قرار دهید.در فصول سرد می توانید از شسوار استفاده کنید بدین صورت که سشوار را با فاصله از پرنده نگه دارید. توجه داشته باشید که ممکن است پرنده از صدای سشوار بترسد.

پس از استحمام قفس را به خوبی بشویید و مواد ضد عفونی مخصوص حیوانات و یا آب نمک داغ ضد عفونی نمایید.

پرنده سالم فعال و هشیار است؛ غذا می خورد، بازی می کند و آوایی کاملا طبیعی دارد. در صورتی که زیاد بخوابد، بنشیند یا در گوشه قفس قرار بگیرد نشانه بیماری است و باید به دامپزشک خود مراجعه نمایید.

با مشاهده علایم زیر سریعا به دامپزشک مراجعه نمایید.

بی حالی، بی اشتهایی، تغییر رنگ و قوام مدفوع، آبریزش بینی و چشم، مشکلات پاها، ریزش و کندن پر ها و خارش بدن.

توصیه می شود هر شش ماه یک بار پرنده توسط دامپزشک ویزیت شده و واکسن دریافت نماید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *